Obywatel Ukrainy, posiadający ukraiński adres zamieszkania oraz umowę o pracę z firmą z Ukrainy, w wyniku agresji Rosji na Ukrainę wraz z żoną oraz dziećmi znalazł się w Polsce. Mężczyzna zawarł z polską spółką umowę najmu mieszkania na okres dziewięciu miesięcy. Ukrainiec nie planuje rozwiązania umowy o pracę ze swoim ukraińskim pracodawcą. Nie zamierza też pozostawać w Polsce, jeśli pojawi się możliwość powrotu do ojczyzny oraz nie zamierza kupować nieruchomości w Polsce. Ponadto mężczyzna nie planuje zakładania w Polsce żadnego rodzaju działalności gospodarczej, nie zamierza też być zatrudniony w polskich firmach.
Z uwagi na fakt, iż mężczyzna przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni, pojawia się pytanie o jego rezydencję podatkową.
Wątpliwości podatnika rozstrzygnął dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Ważne 183 dni
W odpowiedzi na wniosek w sprawie interpretacji indywidualnej dyrektor KIS po pierwsze zacytował art. 3 ustawy o PIT, który mówi, iż osoba przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym uznawana jest za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w związku z tym podlega ona obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).
Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
Następnie dyrektor KIS zauważył, że przepis ten należy interpretować z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Ostateczne przesądzenie, czy wnioskodawca stanie się polskim rezydentem podatkowym wymaga odniesienia się do polsko-ukraińskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Zgodnie z Konwencją między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania (…).
Dyrektor KIS zauważył, że stałe miejsce zamieszkania wnioskodawcy znajduje się na Ukrainie, a jego pobyt w Polsce jest tymczasowy, uzależniony od działań wojennych, w związku z czym nie ma on miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, tylko na Ukrainie. Tym samym, dyrektor KIS uznał iż wnioskodawca w Polsce ma i będzie miał także po przekroczeniu 183 dni pobytu ograniczony obowiązek podatkowy i w Polsce będzie podlegał obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na jej terytorium.
Podstawa prawna:
- art. 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.)
- Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku